top of page

ทฤษฎีการเชื่อมโยง
(Classical Connectionism)

ภาพประกอบที่ 1 การเรียนรู้รูปแบบการเชื่อมโยง.jpg

ภาพประกอบที่ 1 การเรียนรู้รูปแบบการเชื่อมโยง

    ทฤษฎีการเชื่อมโยง (Classical Connectionism)  ของธอร์นไดค์ (Edward L. Thorndike , 1912 )  มีความเชื่อว่าการเรียนรู้เกิดจากการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งเร้ากับการตอบสนอง  ซึ่งมีหลายรูปแบบ  บุคคลจะมีการลองผิดลองถูกปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะพบรูปแบบการตอบสนองที่สามารถให้ผลที่พึงพอใจมากที่สุด เมื่อเกิดการเรียนรู้แล้ว  บุคคลจะใช้รูปแบบการตอบสนองที่เหมาะสมเพียงรูปแบบและ  จะพยายามใช้รูปแบบนั้นเชื่อมโยงกับสิ่งเร้าในการเรียนรู้ต่อไปเรื่อย ๆ  การจัดการเรียนการสอนตามทฤษฏีนี้จึงเน้นที่การเปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้เรียนรู้แบบลองผิดลองถูกบ้าง  มีการสำรวจความพร้อมของผู้เรียนซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องกระทำก่อนการสอนบทเรียน  เมื่อผู้เรียนเกิดการเรียนรู้แล้วผู้สอนควรฝึกให้ผู้เรียนฝึกการนำการเรียนรู้นั้นไปใช้บ่อยๆ  การศึกษาว่าสิ่งใดเป็นสิ่งเร้าหรือรางวัลที่ผู้เรียนพึงพอใจจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้

สิ่งเร้า (Stimulus - S) กับการตอบสนอง (Response - R)

ภาพประกอบที่ 2 แสดงการตอบแบบลองถูกลองผิด (Trial and error).png

ภาพประกอบที่ 2 แสดงการตอบแบบลองถูกลองผิด (Trial and error)

ที่มา : (ทิศนา  แขมมณี. 2548 : 51)

อ้างอิง
Thorndike, E. L. (1912).  Education: A First Book. New York: Macmillan.

129850958_4145511148809267_1881222501987720447_n.jpg
img_fedcb34ec0cbfb9f4707d2bffff27dff.png
logo_a.jpg
LOGOBUU2.png
aett-logo.png
179305370_818983392042967_46191314247142

ติดต่อ

เบอร์โทรติดต่อ

083 569 4694

  • สีขาวไอคอน Facebook
  • ไอคอนสีขาว YouTube
  • 10000-01

ที่อยู่ติดต่อ

คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

bottom of page