top of page
ทฤษฎีการเชื่อมโยง
(Classical Connectionism)

ภาพประกอบที่ 1 การเรียนรู้รูปแบบการเชื่อมโยง
ทฤษฎีการเชื่อมโยง (Classical Connectionism) ของธอร์นไดค์ (Edward L. Thorndike , 1912 ) มีความเชื่อว่าการเรียนรู้เกิดจากการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งเร้ากับการตอบสนอง ซึ่งมีหลายรูปแบบ บุคคลจะมีการลองผิดลองถูกปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะพบรูปแบบการตอบสนองที่สามารถให้ผลที่พึงพอใจมากที่สุด เมื่อเกิดการเรียนรู้แล้ว บุคคลจะใช้รูปแบบการตอบสนองที่เหมาะสมเพียงรูปแบบและ จะพยายามใช้รูปแบบนั้นเชื่อมโยงกับสิ่งเร้าในการเรียนรู้ต่อไปเรื่อย ๆ การจัดการเรียนการสอนตามทฤษฏีนี้จึงเน้นที่การเปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้เรียนรู้แบบลองผิดลองถูกบ้าง มีการสำรวจความพร้อมของผู้เรียนซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องกระทำก่อนการสอนบทเรียน เมื่อผู้เรียนเกิดการเรียนรู้แล้วผู้สอนควรฝึกให้ผู้เรียนฝึกการนำการเรียนรู้นั้นไปใช้บ่อยๆ การศึกษาว่าสิ่งใดเป็นสิ่งเร้าหรือรางวัลที่ผู้เรียนพึงพอใจจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้
สิ่งเร้า (Stimulus - S) กับการตอบสนอง (Response - R)
.png)
ภาพประกอบที่ 2 แสดงการตอบแบบลองถูกลองผิด (Trial and error)
ที่มา : (ทิศนา แขมมณี. 2548 : 51)
อ้างอิง
Thorndike, E. L. (1912). Education: A First Book. New York: Macmillan.
bottom of page